Spotkanie z poetką Anną Gruver oraz Anetą Kamińską

Co dzieje się z poetką, kiedy zaczyna tłumaczyć wiersze innej poetki? W jaki sposób doświadczenie przekładania cudzych słów na własne i funkcjonowania pomiędzy dwoma językami wpływa na proces twórczy? Czy można mówić o więzi, która powstaje między poetką a jej tłumaczką? Jakie zobowiązania mają wobec siebie dwie strony tej twórczej relacji? Zapraszamy do księgarni Nić na rozmowę dwóch poetek-tłumaczek, Anny Gruver i Anety Kamińskiej, które zaangażowały się w projekt wzajemnego przekładu. Jest to kolejne spotkanie towarzyszące organizowanej w ramach projektu EFFEA Discovery rezydencji poetki Anny Gruver w Krakowie.

Anna Gruver jest ukraińską pisarką, poetką, eseistkąi tlumaczką, urodzoną w 1996 w Donbasie. Jest autorką tomu poezji За вашим запитом нічого не знайдено („Nic nie znaleziono na Twoje żądanie”), 2019, oraz prozatorskiego debiutu Її порожні місця („Jej puste miejsca”) 2022. Jej powieść już znalazła się na liście najlepszych książek 2022 roku w wersji Ukraińskiego PEN Center. Jej wiersze zostały przełożone na angielski, francuski, niemiecki, polski, estoński, litewski, rumuński i hebrajski. Gruver tłumaczy eseje i współczesną poezję z ukraińskiego na polski i vice versa. Przetłumaczyła książkę autorstwa Katie Ferris /boysgirls/ z angielskiego na ukraiński (2021). Na początku pełnowymiarowej inwazji Rosji na Ukrainę pracowała jako wolontariuszka w obozie dla uchodźców w Dnieprze oraz w domu dziecka, który został ewakuowany z Kijowa do Lwowa. W 2023 roku pracowała jako koordynatorka ukraińskiego projektu w Żydowskim Muzeum Galicja w Krakowie. Przed rozpoczęciem inwazji na pełną skalę mieszkała w Charkowie, obecnie mieszka w Kijowie.

Aneta Kamińska to poetka i tłumaczka poezji ukraińskiej. Urodziła się w Szczebrzeszynie, wychowała w Zamościu, obecnie mieszka w Warszawie. Skończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, pracuje jako metodyczka i lektorka języka polskiego dla cudzoziemców. Autorka tomików: Wiersze zdyszane (2000), zapisz zmiany (2004), czary i mary (hipertekst) (2007), autoportret z martwą naturą. ostatnie wiersze nazara honczara (2018) oraz więzy krwi (2018). Wydała wybory przekładów wierszy: Nazara Honczara Gdybym (2007; przekład wspólnie z Andrijem Porytką), Hałyny Tkaczuk Ja ta inszi krasuni / Ja i inne piękności (2011), Chrystii Wenhryniuk Dowhi oczi / Długie oczy (2013), Borysa Humeniuka Wiersze z wojny (2016), Lubow Jakymczuk Morele Donbasu (2018), Julii Stachiwskiej Wszystkie możliwe rzeczy (2019), a także trzy autorskie antologie: Cząstki pomarańczy. Nowa poezja ukraińska (2011), 30 wierszy zza granicy. Młoda poezja ukraińska (2012) oraz Wschód – Zachód. Wiersze z Ukrainy i dla Ukrainy (2014). Współtłumaczka antologii: Portret kobiecy w odwróconej perspektywie. 12 poetek z Czech, Słowenii i Ukrainy (2013), Komiks wierszem po ukraińsku (2015) oraz Listy z Ukrainy (2016).