Opowieść o wojnie, pożodze, śmierci i żałobie oraz o miłości, tęsknocie i wspólnocie. Zderzenie barokowej kantaty opartej na wyimkach z „Iliady” Homera i dramatów Eurypidesa, streszczającej w krótkich obrazach wątki wojny trojańskiej oraz „Just”: chóralna pieśń nawiązująca do biblijnej „Pieśni nad pieśniami” i mówiąca o różnicy między „ty” i „ja” w akcie miłosnym. „Cassandra & Just” jako znak wszelkich czasów: po wojnach toczonych przez mężczyzn, w imię męskich spraw, po niewysłuchaniu kobiecych ostrzeżeń, przychodzi czas na złożenie tego okaleczonego świata przez pierwiastek (wyłącznie) żeński.