Wiary nie-wiary. Dzień drugi Festiwalu Conrada

Wiara jest doświadczeniem najbardziej prywatnym, a jednocześnie zawsze wpisanym w kontekst społeczny. Wierząc w coś, dzielimy z innymi mocne przekonania. Wiara może być zatem źródłem poczucia wspólnoty bądź wyobcowania, może łączyć lub antagonizować. Dzień drugi Festiwalu Conrada będzie skupiony na źródłach najgłębszych ludzkich przekonań.

„W Polsce, czyli gdzie?” o umiejscowienie polskości w przestrzeni – wyobrażonej i rzeczywistej – zapytają drugiego dnia Festiwalu Dominika Kozłowska, Michał Łuczewski, Włodzimierz Nowak i Ziemowit Szczerek. Pojawi się przy tym okazja do zderzenia różnych perspektyw namysłu nad polskością: politycznej, społecznej czy geograficznej.

Kolejne spotkanie będzie dotyczyć pisarstwa Józefa Rotha. Co się dzieje, kiedy upadają mocarstwa, i jak zagospodarować zbiorową tożsamość po ich upadku? Twórczość Rotha, często uważanego za kronikarza czasów upadku imperium Austro-Węgierskiego, wykracza poza kontekst swoich czasów, a obecnie staje się coraz bardziej aktualna.

Ida Linde, autorka przejmującej powieści o miłości i żałobie Jeśli o tobie zapomnę, stanę się kimś innym, w rozmowie z Justyną Czechowską zwrócą uwagę na intymne, osobiste, prywatne wiary i niewiary. Będzie tu miejsce na refleksję nad ograniczeniami dzielenia doświadczenia z innymi, a także na rozważania o przekraczaniu granic: terytorialnych, światopoglądowych, mentalnych.

Przed conradową publicznością wystąpi również wyjątkowy „pisarz bez pamięci”, który twierdzi, że nie ma żadnych wspomnień z dzieciństwa i dlatego wszystko w swoich książkach musi wymyślać od nowa. Po sukcesie osadzonej w wiktoriańskim Londynie powieści Szkarłatny płatek i biały na kolejną pełnokrwistą historię swoim czytelnikom kazał czekać aż 12 lat. Michel Faber, bo o nim mowa, tworzy w Dziwnych nowych rzeczach świat nieistniejący, a historia, którą opowiada, stara się przekroczyć granice, jakie zakreślają przyzwyczajenia czytelnicze i mody literackie.

Na koniec dnia Eleanor Catton wprowadzi uczestników Festiwalu w świat powieści Wszystko, co lśni, historii o czasach gorączki złota w Nowej Zelandii, którą napisała w wieku 28 lat. Otrzymała za nią Nagrodę Bookera, stając się jednocześnie najmłodszą w historii laureatką tego wyróżnienia. Powieść zostanie wkrótce zaadaptowana przez BBC. Spotkanie zapowiada się tym ciekawiej, że Catton nie stroni od zaangażowania społecznego – w 2015 r. na festiwalu w Indiach wywołała skandal, oskarżając nowozelandzkie elity polityczne o chciwość i brak zainteresowania kulturą.

Wiara jest doświadczeniem najbardziej prywatnym, a jednocześnie zawsze wpisanym w kontekst społeczny. Wierząc w coś, dzielimy z innymi mocne przekonania. Wiara może być zatem źródłem poczucia wspólnoty bądź wyobcowania, może łączyć lub antagonizować. Drugiego dnia festiwalu będzie okazja do tego, by rozmawiać nie tyle o wierze ściśle złączonej z religią, ile o rozmaitych wiarach/nie-wiarach – bliskich bądź zupełnie obcych.

Czytaj więcej: www.conradfestival.com