Spotkanie z Izoldą Kiec wokół książki „Zuzanna Ginczanka. Poezje zebrane (1921-1944)” | 29.02, 18.00

Serdecznie zapraszamy na spotkanie z Izoldą Kiec wokół książki Zuzanna Ginczanka. Poezje zebrane (1921-1944). Spotkanie, które odbędzie 29 lutego o 18.00 w Synagodze Poppera (ul. Szeroka 16), poprowadzi Justyna Sobolewska.

(…) W 1990 roku na okładce majowego numeru „Czasu kultury” Ginczanka, wykadrowana z przedwojennego zdjęcia, wychodziła z cienia – początkowo niewyraźna, zaledwie konturowo zaznaczona sylwetka, z każdym kolejnym krokiem nabierała wyrazistości. Wysoko uniesiona głowa, delikatny uśmiech i wzrok skierowany wprost przed siebie stawały się w następujących po sobie ujęciach coraz lepiej widoczne. Podobnie jak wiersze. (fragment książki)

Zuzanna Ginczanka była poetką żydowskiego pochodzenia i legendą przedwojennej cyganerii. Urodzona na Kresach, przeniosła się do Warszawy, gdzie związała się ze środowiskiem artystycznym (m.in. Skamandrytami). Gdy nadeszła Zagłada, próbowała uniknąć śmierci, wyjeżdżając najpierw do Lwowa, potem, nieszczęśliwie, do Krakowa. Została rozstrzelana mając 27 lat.

Poetka zostawiła po sobie bogaty dorobek poetycki, który wciąż pozostawia wiele do odkrycia. Jej charakterystyczne poczucie humoru, refleksje i oryginalne spojrzenie, zarówno na sprawy codzienne jak i na Holokaust, nie tracą nic ze swojej aktualności. Poezje zebrane (1921-1944) to tom przygotowany przez badaczkę i znawczynię twórczości Ginczanki, profesor Izoldę Kiec, wzbogacony o opracowania i komentarze. Książkę opublikowało Wydawnictwo Marginesy.

Rozmowę z Izoldą Kiec poświęconą twórczości Zuzanny Ginczanki poprowadzi Justyna Sobolewska, dziennikarka, pisarka i krytyczka literacka.

______

Izolda Kiec – literaturoznawczyni, teatrolożka i kulturoznawczyni. Zajmuje się literaturą (głównie poezją) i teatrem (popularnym i emigracyjnym) XX wieku, a także badaniem form popularnych (przede wszystkim kabaretem, piosenką i musicalem) i metodologią badań kultury popularnej. Inspiruje ją krytyka feministyczna, gender studies i szkoła nowej krytyki, zwłaszcza metoda tzw. bliskiego czytania. W 2014 roku założyła Fundację Instytut Kultury Popularnej, której jest prezeską i w ramach której współtworzy m.in. projekt Archiwum Kultury Popularnej. Jest redaktorką naczelną rocznika „Studia z Kultury Popularnej” oraz redaguje serię wydawniczą Wielkopolskie Mikrohistorie.

Justyna Sobolewska – krytyczka literacka, dziennikarka tygodnika „Polityka”, wcześniej pracowała w „Przekroju” i „Dzienniku”. W 2012 ukazała się jej Książka o czytaniu, czyli resztę dopisz sam w Wydawnictwie Polityki. Wydanie rozszerzone Książki o czytaniu ukazało się w Wydawnictwie Iskry (2016). Zasiada w jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius oraz w kapitule Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza. Laureatka PIK-owego Lauru (2015) przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych.